Ümraniye

Ümraniye İstanbul' un en hızlı kentleşen ve nüfusu hızla artan; köy ve yöre geleneklerinin de aynen muhafaza edildiği bir kentleşme örneğidir. İstanbul'un nüfus bakımından en kalabalık üçüncü, Anadolu Yakası'nın en kalabalık ilçesidir. 12 Eylül Darbesi sonrasında Ümraniye Belediyesi fesh edilerek Üsküdar'a bağlı şube müdürlüğüne dönüştürüldü. 1987 yılında ilçe olan Ümraniye' de ilk yerel seçim 1989 yılında yapıldı. İlçe 14 mahalle, 6 belde ve 4 köyden oluşur. 22 bin hektarlık bir yerleşim alanına sahiptir. Ümraniye, ekonomik çeşitlilik açısından çok zengin bir yöredir. Küçük imalat sanayisinden konfeksiyona, yedek parça ve ağaç ürünleri üretimine kadar çeşitlilik göstermektedir.

Ümraniye'nin Anlamı

“Ümran” kelimesi Arapça olup, topluluklarda mutluluk, saadet, refah anlamına gelmekte, kalkınmış, gelişmiş, yaşam şartlarının uygun hale getirilmesi için üzerinde çalışılmış yer manası taşımaktadır. Sözlük anlamı; “bayındırlık, bayındır olma, bir yerin tamamıyla meskun ve yeterince işlenmiş olması, medeniyet, terakki, refah”tır.

Tarihi

Tarihi kaynaklara göre Ümraniye civarına ilk yerleşenler Frigyalılardır. Çam ağacını kutsal kabul eden Frigyalıların Küçük ve Büyük Çamlıca’dan başlayarak Alemdağ ve Kayışdağı’na kadar bütün araziyi çam ağaçlarıyla donattıkları rivayet edilir. Ağaç yetişmesine uygun iklim nedeniyle her tarafın yemyeşil ormanlarla kaplandığı cennetten bir köşe haline gelen Ümraniye, daha sonra Romalılar ve Bizanslıların egemenliğine geçmiştir. Harun Reşit’in orduları ile 782 yılında Krizepolis (Üsküdar) önlerine kadar geldiği, 1 yıl burada kaldığı, Bizans İmparatoriçesi İren’in ordusuna yenilerek geri çekildiği ve Bizanslılara yıllık 70.000 altın vermek zorunda kaldığı tarihi kayıtlarda yer almaktadır.

İlçemizin üzerinde kurulu bulunduğu alanın Bizanslılarla Müslümanlar arasında zaman zaman el değiştirdiği, Danişmentoğullarının Bizans topraklarına sızdığı ve Alemdağ’ın üstünde bir kale inşa ettikleri, Danişment Gazinin arkadaşı Sultan Turasan’ın bu kalede Bizanslılar’a karşı birçok defa savaştığı, Anadolu’dan beklediği yardımı alamayınca bu kalede öldürüldüğü bilinmektedir. Selçuklular İznik’e kadar gelmişler, bu kenti alarak başkent yapmışlardır. Osmanlı Devleti kurulunca Orhan Gazi döneminde bu topraklar ülke sınırlarına katılmıştır.

İlçemizin bulunduğu bölgenin ilk adının “Yalnız Selvi” olduğu rivayet edilmekte olup, o dönemde bögede birkaç mezar, etrafında birkaç selvi ağacı ve orman arasında birkaç ev bulunmakta idi. Bölgenin 17. yüzyıl başlarında Osmanlı padişahı I. Ahmet tarafından Şeyh Aziz Mahmut Hüdai’ye vakfedildiği, Cumhuriyet dönemine kadar Bulgurlu’ya kadar olan bu bölgenin Vakfın malı olarak Üsküdar’a bağlı kasaba olarak kaldığı bilinmektedir.

Ümraniye’ye ilk yerleşenler Balkan savaşlarından sonra, önce Batum’dan, sonra da Yugoslavya ve Bulgaristan’dan gelen göçmenler olmuştur. Bundan dolayı bir süre “Muhacirköy” olarak adlandırılmıştır.

1960 yılına kadar köy olarak kalan Ümraniye, Organize Sanayi Bölgesi olarak ilan edildikten sonra yoğun göçlere maruz kalmıştır. 1963 yılında Ümraniye’de belediye teşkilatı kurulmuş ancak 1980’daki askeri darbeden sonra belediye teşkilatı feshedilerek Üsküdar belediyesine bağlı bir Şube Müdürlüğüne dönüştürülmüştür. 1987 yılında İlçe olan Ümraniye’de ilk yerel seçim 1989’da yapılmıştır. İstanbul’un en hızlı kentleşen ve hızla artan nüfusuna rağmen yöresel kültürlerin de büyük ölçüde muhafaza edildiği bir İlçedir Ümraniye

Ümraniye Resimleri

Kaynak